Mijn huis in aanbouw

"Als je straks in het groen woont, tussen leem en stro en hippies
Is weemoedig terugdenken aan Rotterdam niet meer dan logisch"

Twee regels uit een Sinterklaasgedicht voor de manlief. Toen ik vertelde dat ik zocht naar een naam voor mijn blog, riep hij: "Stro, leem en hippies!" En ja, dat vond ik best een aardig idee. We gaan namelijk écht in huizen van stro en leem wonen. Wel zullen we natuurlijk bij hoog en bij laag ontkennen dat we hippies zijn. Maar één van de selectiecriteria voor nieuwe bewoners luidt 'gepaste zelfspot', dus ik durf te geloven dat ik mijn blog zo kan noemen zonder gelyncht te worden door toekomstige buren (lynchpartijen zijn sowieso niet zo peace, love and happiness).

Ecologisch en gemeenschappelijk wonen

Eind april verruilen we onze Rotterdamse betonnen (maar heus wel fijne) bunker voor een ecologische woongemeenschap in het groen. Die woongemeenschap moet nog even afgebouwd worden. Vijf dagen per week werken professionele bouwvakkers zij aan zij met de toekomstig bewoners en vele bouwvrijwilligers aan dit ambitieuze stroleembouwproject vlakbij Nijmegen.

Zo’n 40 volwassenen en 10 kinderen komen er te wonen. Er is plek voor alleenstaanden, stelletjes, woongroepen (waaronder een jongerenwoongroep), gezinnen en eenoudergezinnen, en twee woningen zijn geschikt voor senioren. Ook komen er (flex)werkplekken en een zaal waar activiteiten in kunnen worden georganiseerd. Energie gaan we opwekken met zonnepanelen en we zuiveren ons afvalwater met een groot rietfilter in de permacultuurtuin. Dat water kan dan weer gebruikt worden om de wc’s door te spoelen. Regenwater wordt opgevangen om de wasmachines op te draaien, en het gemeenschappelijke gebouw krijgt een groen dak. In de voko kunnen we tegen inkoopsprijs biologische producten afnemen. Parkeerplekken hebben we bijna niet nodig, omdat slechts enkele huishoudens een auto hebben. 

Meehelpen op de bouwplaats

Iedere bewoner werkt zowel in 2014 als in 2015 minimaal 15 dagen mee op de bouwplaats. Omdat het me niet lukte om enthousiasme voor de dag te leggen om strobalen te sjouwen of leem op de muren te smeren, en omdat ik vanwege een voetafwijking niet op bouwvakkersschoenen kan lopen, wierp ik me steeds op als kok. Niets zo dankbaar als een troep hongerige bouwers van een stevige lunch te voorzien.

Afgelopen weekend was ik weer een weekendje op de bouwplaats om te koken. Het biologische groentepakket bood weer volop afwisseling: groene kool, witte kool, rode kool, bloemkool... Maar de bloemkoolsoep was nog best goed te pruimen, en de gevulde koolrolletjes uit de oven ook.

Rondkijkje

Zaterdagmiddag was er een rondleiding voor geïnteresseerden. Mijn vader broer, tante en nicht kwamen een kijkje nemen, en het was heel leuk om ze trots als een pauw alles te kunnen laten zien. Net als ik jullie nu ook heel trots wat plaatjes ga showen:

Zucht, mooi hè?