Mijn innerlijke oma, ik heb haar geaccepteerd. Ik weet dat ik fikse plekken in mijn agenda leeg moet laten om aan de oplader te liggen, anders ben ik niet meer te genieten. Na een dag clownen in Zeist en een dag vluchtelingkinderen schminken in Amsterdam had ik de zondag dan ook wijselijk vrijgehouden voor er maandag en dinsdag weer gewerkt moest worden.
Maar toen kwam er donderdag opeens een sms van mijn broer, of we zondag zijn verjaardag kwamen vieren met een lunch en een wandeling. Ik moest even slikken. Omdat ik weet dat hij moeilijke tijden doormaakt na de breuk met zijn vriendin stemde ik toch in. Maar dan met een hopelijk gulden middenweg: afspreken op een plek die voor mij makkelijk bereisbaar is, en dan alleen lunchen. Zutphen werd het.
Die ochtend waren al mijn zintuigen aan rust toe. Elk geluid was mijn oren teveel, elke beweging deed pijn aan mijn ogen, elke aanraking brandde op mijn huid. Het uitje Zutphen ervoer ik als vanuit een dikke mist. En thuisgekomen in Lent moest er nog veel huishoudelijks en administratiefs gebeuren voor ik de deur achter me dicht kon trekken om naar Rotterdam af te reizen. Er zat een luide oerschreeuw in me, een bubbel opgekropte stress, die ik er niet uit durfde te laten. Later kwam hij toch, maar dan als tranen. Autisten, ik snapte ze opeens zo goed, niet anders kunnen dan schreeuwen of beuken om de overdaad aan zintuiglijke prikkels het lijf uit te werken.
Op het nippertje haalde ik de trein naar Rotterdam, waar ik zou overnachten om de ochtend erna om 9 uur op mijn werk te kunnen verschijnen. Voor de komende tien uur behoorde de logeerkamer van mijn oude woongemeenschap mij toe. Ik liet het bad vollopen, gooide er een zakje badzout uit Mannheim bij en liet me er in glijden. Met een boek en wasabinootjes (die zo lekker zeer doen in je neus, alsof je in een chloorzwembad je neus ophaalt).
En alle moeheid en stress mochten er uit...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
"Kan jij blij zijn voor 100 dagen in een rij?" Die uitdaging wilde ik wel aangaan! #100happydays
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Mooi geformuleerd. "De oma in me." Herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenDoe wat je kunt, niet wat je wilt. En elke keer weer struikelen.
Hier nog iemand die haar innerlijke oma heeft ontdekt.Ik vind het heerlijk om zondag een rustdag te hebben. Ik doe in ieder geval 1 dag niets in het weekend. En dan sta ik niet eens te sminken of te werken als contactclown op de andere dagen.
BeantwoordenVerwijderenJep, herkenbaar. Leuk, al die plannen. Maar zo'n dag in mn joggingbroek... Zalig. Zit nu trouwens met een snothoofd en m'n panterpyjamabroek op de bank, wegens geen puf. En dat wordt morgen vast hetzelfde. :)
BeantwoordenVerwijderenBeterschap met je verkoudheid! Kan je je flink futloos door voelen
Verwijderen